Schronisko PTTK „Nad Łomniczką” (1002 m n.p.m.) – pierwsza w tym miejscu była pasterska buda (XIX w.), później zbudowano szałas myśliwski. Michael Melzz Mysłakowic w ostatnim dziesięcioleciu XIX w. zmienił go w gospodę. Obok stanęła inna gospoda (Melzergrundbaude), i to w tym budynku Oddział PTT z Jeleniej Góry otworzył w 1947 r. niewielkie schronisko „Nad Małą Łomnicą”. Dzisiaj schronisko oferuje jadalnię, bufet i ogólnie dostępne sanitariaty (bez noclegów). Jako jedyne w Karkonoszach wyposażone jest we własną turbinę wodną.

Schronisko jest położone tuż ponad poziomicą 1000 m. Będziemy musieli przebyć kolejne 100 km szlaku, zanim osiągniemy ponownie wysokość 1000 m (wchodząc na Wielką Sowę).

Spod schroniska szlak czerwony początkowo wspólnie ze szlakiem żółtym wiedzie lewą stroną Łomniczki. Wkrótce szlak żółty odbija w prawo, nadal trzymając się doliny, a my podążamy zataczającą szerokie łuki i nieco monotonną leśną drogą ku Karpaczowi. Przekraczając lewostronne dopływy Łomniczki dochodzimy do hotelu „Orlinek” (w trakcie rozbudowy) i opuszczamy Karkonoski PN. Za budką z biletami wstępu do parku szlak skręca w lewo w ul. Olimpijską i na Rozdrożu Łomnickim (przy skrzyżowaniu z ul. Turystyczną) ostro skręca w prawo, w kamienistą drogę wiodącą wzdłuż koryta Łomnicy. Dołączają tu szlaki: czarny z Kopy, a nieco niżej żółty od „Strzechy Akademickiej” i zielony z Polany. Wspólnie prowadzą do ronda – skrzyżowania głównych ulic Karpacza: Konstytucji 3 Maja i Karkonoskiej.