Śnieżka (1602 m n.p.m.), nosiła także nazwy: Mons Giganteus, Riesen-koppe, Riesenberg, Schneekoppe, Pahrbek Sneżny, Sneżovka, Sneżka, Góra Olbrzymia, Śnieżna Kopa – jest nie tylko najwyższym szczytem pasma Karkonoszy, ale także całych Sudetów. Wysokość zawdzięcza budowie geologicznej: jest zbudowana z hornfelsów, metamorficznych (przeobrażonych) skał magmowych, które są odporne na niszczenie przez czynniki zewnętrzne. Część szczytowa góry wznosi się 200 m ponad tzw. Równię pod Śnieżką- płaską i szeroką powierzchnię. Na wierzchołku pokrytym skalnym rumowiskiem zbiegają się trzy karkonoskie grzbiety: od wschodu Czarny Grzbiet, od zachodu Równia pod Śnieżką, od południa Rużovś hora. Zbocza góry są bardzo strome, pokryte gołoborzami i opadają ku polodowcowym kotłom.
Klimat Śnieżki jest bardzo surowy – średnia roczna temperatura powietrza wynosi tylko 0,4°C, a wiatry na szczycie wieją z prędkością huraganów. Nazwę góry, która pochodzi od określenia Śnieżna Góra, tłumaczy fakt, że śnieg zalega tu blisko 200 dni w ciągu roku.
Surowe warunki klimatyczne panujące w piętrze subalpejskim doprowadziły do wykształcenia się specyficznego zespołu roślinności. Skały pokrywa żółtymi plamami porost – wzorzec geograficzny oraz różne gatunki mchów. Na rumowisku skalnym (z wieńcami gruzowymi) rośnie sit skucina, kostrzewa niska, mietlica skalna i widłak alpejski. Wiosennych barw nadają łąkom kwitnące między innymi: sasanka alpejska, kulik górski, szarotka norweska i jastrzębiec alpejski.
Góra była ulubionym celem turystycznych wypraw już w XVII w. – nie miała wówczas równych sobie w Europie. Pierwszą budowlą na wierzchołku była kaplica św. Wawrzyńca (wzniesiona wiatach 1665-1681). Do dziś jest to najwyżej położony obiekt sakralny w naszym kraju. W 1850 r. zbudowano schronisko turystyczne.
Właściciel schroniska Fryderyk Somer wydał w 1873 r. kartkę pocztową z widokiem Śnieżki. Była to pierwsza na świecie widokówka z górskim pejzażem!
W 1868 r. wzniesiono schronisko po stronie czeskiej (rozebrane). Następnie w 1900 r. powstało obserwatorium meteorologiczne (stałe obserwacje meteo były prowadzone od 1880 r.), a w siedemdziesiąt sześć lat później „latające talerze” – budynki w kontrowersyjnym stylu, w których mieści się obserwatorium meteorologiczne, restauracja i małe muzeum z ekspozycją zabytkowego sprzętu służącego do obserwacji pogody.
Katastrofa w marcu 2009 r. Obserwatorium na Śnieżce jest jedynym w Polsce (poza Kasprowym Wierchem) obserwatorium meteorologicznym włączonym do światowego systemu obserwatoriów wysokogórskich. Nieprzerwane obserwacje i pomiary meteo są w nim prowadzone od ponad stu lat. W marcu 2009 r. silny wiatr, wiejący z prędkością 140 km/h, uszkodził konstrukcję budynku stacji. W wyniku tego doszło do katastrofy budowlanej – złamał się dysk górny.
Śnieżka jest wspaniałym punktem widokowym. Przy dobrej pogodzie widoki sięgają na północy do Wrocławia, a na wschodzie po masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. W pogodną noc daleko na południowym horyzoncie widać podobno światła Pragi.
Na górę można wejść szlakiem czerwonym z Przełęczy pod Śnieżką. Północne zbocza Śnieżki trawersuje zbudowana z okazji 25-lecia RGV Droga Jubileuszowa (1904-1905), którą wytyczono szlak niebieski na Przełęcz Okraj (bywa zamknięty ze względu na spadające kamienie).
Czesi w 1949 r. zbudowali dwuodcinkową kolej linową na szczyt z miejscowości Pec pod Sneźkou. Wzdłuż trasy kolei wiedzie szlak żółty (z Rużohorky).
Spod schroniska „Pod Śnieżką” szlak schodzi w lewo zakosami kamienistą ścieżką w dół Kotła Łomniczki (uwaga, zimą szlak jest zamknięty). Po 10 min mijamy Symboliczny Cmentarzyk Ofiar Gór – pomnik poświęcony wszystkim, którzy zginęli w Sudetach Zachodnich, i tym, którzy stąd pochodzili, a ponieśli śmierć w innych górach. Schodząc stromo w dół docieramy do Wodospadu Łomniczki i wzdłuż potoku osiągamy Schronisko „Nad Łomniczką”.