Karkonoski Park Narodowy

Karkonoski Park Narodowy, utworzony w 1959 r, zajmuje powierzchnię około 56 km2, z czego 38 km2 to lasy, i obejmuje najwyższe i najbardziej Interesujące pod względem przyrodniczym i krajobrazowym partie Głównego Grzbietu Karkonoszy oraz dwie enklawy w reglu dolnym: Wodospad Szklarki oraz Chojnik. Rozciąga się wzdłuż granicy państwowej (po drugiej stronie znajduje się Krkonośsky Narodni Park) od Mumlawskiego Wierchu (1219 m n.p.m.) na zachodzie po Przełęcz Okraj (1046 m n.p.m.) na wschodzie. Park został powołany w celu ochrony i zachowania unikatowych ekosystemów górskich, udostępnienia obszaru chronionego dla celów naukowych oraz ruchu turystycznego.

Karkonoski Park Narodowy obejmuje ochroną zarówno przyrodę nieożywioną: formacje skalne, kotły i jeziora polodowcowe oraz gołoborza, jak i przyrodę ożywioną: piętrowo ułożoną roślinność, w tym lasy reglowe (m.in.: grądy, podgórskie dąbrowy, bór świeży, łęgi), kosodrzewinę, trawo-i ziołorośla oraz torfowiska. We florze Karkonoskiego Parku Narodowego można spotkać liczne gatunki chronione, reliktowe i endemiczne, a wśród nich: wierzbę lapońską, gnidosza sudeckiego, skalnicę śnieżną, skalnicę bazaltową.

W dolnych partiach kotłów polodowcowych wschodniej części Karkonoszy (Kocioł Małego Stawu i Kocioł Łomniczki) na wysokości 1070-1300 m n.p.m. występuje niepowtarzalny zespół czeremchy skalnej i jarzębiny górskiej. Zarośla te porastają wilgotne miejsca na rumoszu skalnym, wzdłuż cieków. Ekosystem tego typu nie jest znany w innych górach Polski. Zarośla te są bardzo podobne do zbiorowisk północnej tajgi liściastej. Wśród roślin towarzyszących rosną tu: brzoza karpacka, wierzba śląska i porzeczka skalna.

Fauna parku jest uboższa, chociaż występują tu także interesujące gatunki endemiczne i reliktowe (głównie skorupiaki i stawonogi). Zwierzęta przystosowały się do wymagających warunków klimatycznych i specyfiki górskiego środowiska. Duży wpływ na faunę miała (i nadal ma) działalność człowieka: przekształcenie szaty roślinnej, dawniej polowania, wzmożona turystyka i sporty górskie doprowadziły do wyginięcia lub zmniejszenia populacji wielu zwierząt. Dzisiaj na obszarze KPN żyje ok. 150 gatunków kręgowców (w tym 100 gatunków ptaków i ok. 40 gatunków ssaków). Duże ssaki drapieżne zostały wytępione, co przyczyniło się do wzrostu populacji ssaków roślinożernych (jeleni, saren, muflonów). W lasach reglowych żerują dziki, można też spotkać lisy, kuny leśne i łasice. Charakterystycznym dla regla górnego gatunkiem ptaka jest głuszec, powyżej górnej granicy lasu żyje cietrzew – obydwa są zagrożone. W potokach i wodach Małego i Wielkiego Stawu żyje coraz rzadszy pstrąg potokowy.

Na terenie KPN znajduje się kilka obiektów zabytkowych: kaplica św. Wawrzyńca na Śnieżce oraz schroniska – Domek Myśliwski, Samotnia i Strzecha Akademicka.

Dyrekcja Karkonoskiego Parku Narodowego
58-570 Jelenia Góra ul. Chałubińskiego 23
tel. 75 755 33 48, 75 755 37 26
e-mail: seki-etariat@kpnmab.pl
www.kpnmab.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.