Karkonoscy laboranci

Tradycja zbierania leczniczych ziół po południowej stronie Karkonoszy sięga XVI w. Po bitwie pod Biała Górą w 1620 r., stoczonej między czeskimi protestantami a koalicją katolickich Habsburgów i przegranej przez Czechów, katolicy rozpętali religijny terror. Wielu protestantów, a wśród nich zielarze, schroniło się w dobrach protestanckiego rodu Schaffgotschów. Zagospodarowywali tereny położone w dolinach górskich rzek, w okolicach dzisiejszego Karpacza Czescy zielarze rozpowszechniali swe umiejętności zbierania ziół i przygotowywania z nich medycznych eliksirów. Na blisko 250 lat Karpacz stał się ośrodkiem zielarstwa i zasłynął z cechu laborantów, skupiającym 30 mistrzów tego fachu. Zielarze przemierzali Karkonosze w poszukiwaniu cennych roślin, a Ducha Gór obrali sobie za patrona. Wykonane według receptur laborantów medykamenty wysyłane były nawet na europejskie dwory. Popularność zielarzy była jednak nie w smak lekarzom, którzy poprzez utrudnienia administracyjne ograniczali działalność laborantów, aż w końcu doprowadzili do zaniku sztuki zielarskiej. Zakaz przyjmowania do cechu nowych adeptów sprawił, że zielarstwo zniknęło wraz z umierającymi mistrzami. Ostatnim z nich był August Zóbfel, który zmarł w Karpaczu w roku 1884. Dziś można obejrzeć jego dom przy ul. Konstytucji 3 Maja 26, a w Muzeum Sportu i Turystyki zapoznać się z ekspozycją poświęconą zielarstwu.