Równia pod Śnieżką – rozległe spłaszczenie o powierzchni 9 km² na wysokości 1400-1446 m n.p.m., położone w obrębie Głównego Grzbietu między Spaloną Strażnicą, Przełęczą pod Śnieżką, Studnićni horou i Lućni horou. Jeden z najcenniejszych obszarów pod względem przyrodniczym w Karkonoszach. Równia jest to paleogeńska powierzchnia zrównania zbudowana z granitów. W obniżeniach powstały rzadkie subalpejskie torfowiska (o miąższości do 2 m), w wyżej położonych miejscach rośnie kosodrzewina. Na torfowiskach występuje gama roślin: turzyca dzióbkowata i skąpokwiatowa, wełnianeczka darniowa, wełnianka pochwowata, mech torfowiec, borówka czarna i borówka brusznica, żurawina drobnolistna, bażyna obu-płciowa oraz wrzos zwyczajny, a także reliktowa malina moroszka. Powszechne są też glony rosnące w małych jeziorkach.

Pokryta torfowiskami Równia pod Śnieżką stanowi ważny obszar w systemie retencji wody. Biorą tu początek liczne potoki spływające na obydwie strony Grzbietu Głównego, występuje też wiele źródeł.