Łabski Szczyt (1471 m n.p.m.) – to rozległy masyw zwieńczony skalną grzędą wysokości do 30 m. Na granitowym rumowisku szczytowym są porosty naskalne i kosodrzewina. Północne zbocze powyżej górnej granicy lasu (Łabski Upłaz) jest bardzo strome, pokryte gołoborzem (zimą mogą schodzić lawiny) i przecięte żyłą bazaltową. Widokowa Hala Pod Łabskim Szczytem jest świetnym terenem narciarskim (wyciąg). Wschodnią część hali podcina nisza niwalna – Łabski Kocioł, stanowiący obszar źródliskowy Bystrego Potoku. W dolnej części hali stoi schronisko „Pod Łabskim Szczytem” (dawniej Stara Śląska Buda, która spłonęła w 1914 r.).

Przez zachodnie zbocza góry wiedzie uczęszczana od XV w. Czeska Ścieżka (zwana na tym odcinku Mokrą Ścieżką), łącząca Śląsk z Czechami i przechodząca koło źródeł Łaby. Na południowym zboczu góry znajduje się rozległe spłaszczenie Łabska Łąka (czes. Labska louka) z kilkoma małymi torfowiskami wysokimi, porośnięte typową roślinnością górską. Na wysokości 1368 m n.p.m. bije źródło Łaby, ujęte murowaną studzienką z kamiennym murkiem, z wyobrażonym biegiem rzeki i herbami miast, przez które przepływa. W dolnej części hali stoi schronisko Labska bouda, w pobliżu którego znajduje się Łabski Wodospad (czes. Labsky vodopad).

Główny Szlak Sudecki przechodzi przez rumowisko skalne na wierzchołku Łabskiego Szczytu i kieruje się w stronę widocznej telewizyjnej stacji przekaźnikowej nad Śnieżnymi Kotłami (dawne schronisko). Za Czarcią Amboną (1490 m n.p.m.) krzyżuje się z żółtym szlakiem łączącym schroniska „Pod Łabskim Szczytem” i Labska bouda. Tu można odetchnąć na ławkach, a z platform widokowych na krawędzi urwiska (zimą uwaga na nawisy śnieżne!) obejrzeć Śnieżne Kotły – miejsce uważane za najpiękniejsze w całych Karkonoszach.